Bazı oyun serileri vardır ki neredeyse rekabet görmeden tek başına türünün öncüsü olarak piyasayı domine eder. İşte bunlardan biri olan avcılık türündeki Monster Hunter’ın son oyunu Rise, dünya çapında 12 milyon satış barajını geçmiş durumda. God Eater veya Toukiden gibi şu an artık hatırlamakta bile zorluk çekeceğimiz bazı rekabet girişimleri dışında da Monster Hunter’ın karşısına çıkan pek yapım yok. Hal böyleyken Electronic Arts ilginç bir hamle yaptı ve son dönem Nioh’tan hatırlayacağınız Koei Tecmo’yu da yanına alarak avcılık türünde yeni bir IP geliştirdi. Wild Hearts inceleme yazımızda Monster Hunter serisinin karşısına çıkan doğu – batı sentezli yeni rakibi sizlere tanıtacağız!
Azuma’nın azılı Kemono’ları
Çevre dizaynından fantastik yaratıklarına kadar Japon folklöründen beslenmiş gibi duran Wild Hearts’ın öyküsü Azuma adlı bir dünyada geçiyor. Kemono adı verilen canavarlar ile insanların mücadelesine görünümünü tamamen bizim oluşturduğumuz gizemli bir avcı ile dahil oluyoruz. Oyuna ilk saygı duruşumu burada yapayım. Böylesine kapsamlı bir karakter yaratma ekranı uzun zamandır görmemiştim. Çene, burun, alın gibi bir çok noktaya ince ayarlar çekebiliyor, istediğimiz yerlere asimetri katabiliyoruz. Daha da hoşuma giden bir detay ise saçlar tek kalıp şeklinde seçilmiyor ve birbiri ile harmanlanabiliyor, örneğin bir saç tipinin kahkülünü diğerinin favorisiyle birleştirip çeşitli kombinasyonlar elde edebiliyorsunuz. Japon yapımı oyunlarda bu derece detay genellikle From Software oyunlarından geliyor ama onda bile bu kadar detay yoktu. Wild Hearts’ın bana yaşattığı ilk sürpriz bu oldu.
Gizemli avcımız ile oyunun ilk bölgesini geçtikten sonra Azuma’nın merkezi kasabası olarak nitelendirilen Minato’ya ulaşıyoruz. Monster Hunter’a benzer şekilde ana ve yan görevleri aldığımız, silah ve zırhlarımızı dövdürdüğümüz, her av sonrası dönüp biraz kafa dağıtacağımız hub bölge olan Minato’ya sığınmış kasaba halkı, bize bu serüvende çok büyük katkılar sağlayacak.
Silah, zırh ve… karakuri?
Yazının başından beri Wild Heart’sın Monster Hunter ile olan benzerliklerinden bahsediyoruz. Evet oyun iki oyun da avcılık üzerine kurulu, iki oyunda da avladığımız canavarlardan elde ettiğimiz materyaller ile daha güçlü silahlar ve zırhlar yaratıyor ve daha tehlikeli canavarlara doğru devam ediyoruz… Buralarda gerçekten iki yapım birbiri ile çok benzerlik taşıyor. Ama Wild Hearts’ın rakibinden sıyrıldığı ilginç noktalar da var. Biraz da onlara değinelim. Canavarlar ile mücadelemizde katadan ok ve yaya pek çok silah emrimize amade. Ancak oyunun en özgün mekaniği karakuri sistemi. Japoncada mekanizma ve tezgah (hile manasında) anlamlarına gelen karakuri oyunda da isminin hakkını vererek inşa edebilediğiniz tuzak mekanizmalar olarak karşımıza çıkıyor. Her karakurinin farklı bir işlevi var ve oyunda ilerledikçe yelpazemiz genişliyor. Örneğin ilk başta sadece yüksek noktalara tırmanmamızı ya da sıçramamızı sağlayan karakuriler yerini düşmanın yerini tespit edenlere, tuzak kurarak etkisiz hale getirenlere bırakıyor. Oyunu işte tam bu noktada biraz Monster Hunter’dan uzaklaşarak, yeni bir oyun oynadığınız bilinciyle oynamanız gerekiyor.
Karakuri’ler basic, fusion ve dragon olmak üzere üç türe ayrılıyor. Basic karakuri sınıfındaki mekanimzlar adından da anlaşılabileceği üzere temel düzeyde yapılar; örneğin bir küp parçası, ya da sizi zıplatan bir yaylı mekanizma gibi.
Dragon tipinde olanlar keşif tarafı için çok önemli. Örneğin oyun haritasında kurabileceğiniz kalıcı çadırlar dragon karakuri sınıfında. Hunter’s tent adlı bu çadırlar bir nevi harita içi spawn point görevi görüyor, yani görevlere başladığınızda hızlı seyahat ya da canavarlara yenilirseniz tekrar doğacağınız noktalar. Çok önemli bir diğer Dragon karakuri de hunting tower ise avınızın yerini tespit ederek size rehberlik edecek bir aura oluşturuyor. Halat atarak sizi ulaşılması zor noktalara kavuşturacak olan flying vine da bir diğer önemli karakurimiz. Bunu dev cüsseli düşmanların zayıf noktalarına ulaşmak için de kullanabilirsiniz. Fusion tipi karakuriler ise temel karakurileri bir araya getirerek oluşturduğumuz tuzak mekanizmalar. Oyunun en ezber bozan noktası da tam olarak bu fusion karakuriler. Özellikle büyük canavarları sadece üzerine koşup kılıç darbeleri indirerek yenmeniz oldukça zor. Kemonoları yeri geldiğinde bulwark ile devirmeli, dev bir tokmak olarak nitelendirebileceğimiz pounder ile sersemletmeli ya da sizi bir anda haritadan silebilecek kuvvetli saldırılara karşı kalkan türünde bir fusion karakuri dikip arkasında sığınmalısınız.
Alışma süreci biraz zaman alsa da karakurileri bu oyunun bir parçası olaak kabullenmeli ve mücadelenizde etkili bir şekilde kullanmalısınız. Wild Heart’ta başarıya giden yol karakurilerden geçiyor.
Avcı dayanışması
Wild Hearts’ın zorlu canavarlarına tek başınıza göğüs germek zorunda değilsiniz. Oyun çevrim içi 3 avcının bir araya gelmesine izin veriyor. Çevrim içi seanslar ikiye ayrılıyor. Birince tip çevredeki acil çağrılara yanıt vererek rastgele gittiğiniz avlardan oluşuyor. Oyunun haritasında özellikle ana av kategorisindeki büyük canavarların gezindiği bölgelerde rahatlıkla farkedebileceğiniz çağrı noktaları ile oyuncuları ihtiyaç duyulan avlara ışınlıyor. Bu seanslar av bittiğinde sonlanıyor. İsterseniz kamp ateşi başında ya da Minato şehrinde özel bir seans yaratarak istediğiniz kriterlerdeki oyuncularla da bir araya gelebilir ve daha uzun soluklu avlara beraber girişebilirsiniz. Çevrim içi eşleşmeler cross-platform destekliyor, yani PC ve konsol oyuncuları beraber oynayabiliyorlar.
Gerçek oyuncular ile beraber avlanmak istemiyor ama biraz destek de fena olmaz diyorsanız da top şeklinde mekanik yardımcılar olan tsukumo ile takılabilirsiniz. Bu arkadaşlar haritaların çeşitli yerlerinde gizli durumdalar ve ne kadar fazla bulursanız yanınızda gezdirdiğiniz tsukumonuzu o kadar geliştirebiliyorsunuz. Tsukumo, Monster Hunter’daki felyne adlı kedi ırka benziyor. Kamp ateşi başında erişebildiğiniz özelleştirme menüsü üzerinden ofansif ya da defansif niteliklere yönlendirip ihtiyacınıza uygun hale getirmeniz mümkün.
Ghibli tadında
Japon animasyon devlerinden Hayao Miyazaki ve Studio Ghibli eserlerine hakimseniz Wild Hearts’ın çevre ve yaratık tasarımları size çok tanıdık gelecek. Özellikle Princess Mononoke’deki gibi doğayla bütünleşmiş, yer yer yosun veya çiçeklerle kaplı kemonolar adeta bir Ghibli filminden gerçek hayata geçmiş gibi. Kurgu bir dünyada geçse de Japon kültüründen ağır esintiler taşıyan oyunda yeşillikleri, çiçekleri, serin nehirleri ve ulu ağaçları ile harika bir doğa örgüsü içinde seyahat ediyorsunuz. Yağmur ve kar yağışı gibi değişken hava durumlarıyla da zenginleşen bu yapı için giriştiğiniz mücadeleler sürekli gözleri okşayan bir nitelikte.
Gelelim performans tarafına… Oyun, Nioh serisi ile bilinen Koei Tecmo’nun alt kolu olan Omega Force tarafından geliştirildi. Stüdyo daha çok musou türünde yoğun aksiyon odaklı oyunları ile ünlü. Giriş paragrafında andığım Toukiden de yine Omega Force imzası taşıyan bir yapım, yani belirli bir düzeyde bu konuda tecrübeliler. Öte yandan bu firma optimizasyon ve performans sorunlarıyla da çok gündeme gelmekte. Wild Hearts için de durum maalesef çok farklı değil. Öncelikle hedef olarak saniye başı 30 kare seçilmiş. Buna geçtiğimiz nesil konsollara kadar da alışıktık. Ancak yeni nesil konsolların yüksek güçlü grafik kartları ve VRR gibi teknolojiler sayesinde artık 60 ve yukarı kare hızında performans alabiliyoruz. Wild Hearts da bize 60 kare hızı odaklı bir mod sunuyor, ancak karşılığında çözünürlüğü 1080p’ye kadar çekiyor. Genelde 2K veya dengi dinamik çözünürlüklerle çoğu oyunda yüksek performans alabildiğimiz bir cihazda daha iyisini görmek mümkün olabilirdi diye düşünüyorum. Üstelik belirli bölgelerde stabil bir 60 kareden de bahsetmiyoruz, ufak düzeyde de olsa iniş çıkışlar mevcut. Bu performans pürüzlerinin gelecekte yama ile geliştirilebileceğini umuyorum. Zira bu tarz hareketli ve anlık reaksiyon gerektiren oynanışa sahip oyunlarda 60fps kesinlikle çok önemli.
Oyunun PC sistem gereksinimleri ise şu şekilde:
