Kamitani’den Masallar
Odin Sphere ve yazının devamında anacağım çeşitli fantastik video oyununun arkasındaki isim George Kamitani, Famicom (NES) ve MSX sistemlerine ait oyunlar için hazırladığı piksel tasarımlarla Japon oyun sektörüne girişini yapar. Yetenekli bir tasarımcı olmasının yanısıra oyun projesi yönetimine duyduğu ilgi onu 1992’de ünlü oyun firması Capcom’a götürür. Burada Final Fight, Street Fighter 2 ve Darkstalkers gibi efsanevi oyunları video oyun dünyasına kazandırmış olan iki büyük isim, Yoshiki Okamoto ve Akira Yasuda ile Dungeons & Dragons: Tower of Doom oyununda beraber çalışma fırsatı bulur. Bu proje Kamitani’nin kariyerinde bir dönüm noktası olarak kabul edilebilir, zira gelecekteki işlerini büyük ölçüde etkilemiştir. Kamitani Capcom’da kaldığı süre boyunca çeşitli side-scrolling türünde oyunlarda çalışır, ancak kendisini Capcom’a getiren şey aynı zamanda firmadan ayrılma nedeni olur; Kamitani oyun yönetmek istemektedir ancak Capcom o dönemler kadrosunda pek çok yetenekli insan barındırmaktadır. Kamitani burada asla bir oyun yönetemeyeceği kanısına vararark Capcom’dan ayrılır. Oldukça sıkıntılı (ancak Princess Crown ve Fantasy Earth: Zero gibi güzel oyunların da yapımına vesile olan) bir dönemin ardından kendi oyun firması Puraguru’yu – sonradan değiştirilen adıyla Vanillaware’i kurar. Kuruluş dönemi maddi olanaksızlar yüzünden oldukça zorlanan ekip Odin Sphere’in kazandığı başarının ardından nihayet bir rahat nefes alır. Sonrasında ise firma Muramasa: The Demon Blade ve Dragon’s Crown gibi oyunlarla başarısını katlar.
Kamitani oyunlarında (çoğunlukla kendisinin emek vermiş olduğu) çok şık el çizimi görseller ve masalsı bir atmosfer ile önplana çıkan bir yapımcı. Öyle ki benim gözümde Japon oyun sektörünün La Fontaine’idir kendisi. Şu sıralar 13 Sentinels: Aegis Rim üzerinde çalışmakta olan Kamitani arada sürpriz bir şekilde bizlere PlayStation 2 klasiklerinden Odin Sphere’in yeniden yapımı olan Odin Sphere Leifthrasir’i sundu:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=i1-79TS8dJU?rel=0]
İskandinav mitolojisinden esinlenilerek yaratılmış olan Odin Sphere Leifthrasir, PS2 sürümünün üzerine yenilenmiş görseller, oynanış mekanikleri düzenlemeleri ve çeşitli ekstra sahneler eklenerek eski oyunda negatif söylenebilecek ne varsa ezip geçen bir oyun olmuş. PlayStation 4 ve Vita için Avrupa’da çıkışını 24 Haziran’da gerçekleştirmiş olan oyunda olaylar 5 ayrı oynanabilir karakter etrafında gelişiyor. Başlangıçta birbirine tamamen yabancı olan bu karakterlerin yolu oyun boyunca birbirleriyle kesişiyor ve en nihayetinde büyük bir hikayeyi tamamlayacak parçalar haline geliyorlar. Oyunun başında kontrolünü devraldığımız küçük bir kızın okuduğu hikaye kitapları olarak simgelenen karakter öykülerinin her biri yaklaşık 10 saat civarında. Karakterler arasında oyunun başında seçim yapamıyorsunuz ancak bu kötü bir şey değil. Her karakter büyük bir senaryoya ışık tutuyor birbirleri açısından önemlerini bu şekilde oynadığınızda daha iyi anlıyorsunuz. Yine de bazı kafanıza takılan gizemlerin cevaplarını almanız bir ya da bir kaç karakter sonrasında kalabiliyor.
Kontrolünü devralma sırasına göre karakterler şu şekilde:
Gwendolyn: Valkür prenses Gwendolyn babası Odin’in sevgisini kazanmak için hayatını savaş alanında tüketirken yaşadığı talihsiz bir olay ülkesinden sürgün edilmesine yol açar. Ancak bu sürgün onun için büyük bir başlangıç olur – takibinde gelişen olaylar ile sadakat ve gerçek sevgiyi keşfetmesine (bolca çarpışma esnasında) tanıklık ederiz.
Cornelius: İnsanların prensi olan Corneilus, babası tarafından onaylanmayan yasak aşkı uğruna kendini bir Pooka (hümanoid tavşan ırk) olarak lanetlenmiş şekilde bulur. Çok geçmeden de hem Pooka’lar hem de kendi krallığının kaderi ve artık imkansız hale gelmiş aşkı uğruna yılmadan savaşır.
Mercedes: Elf prensesi Mercedes henüz çok toy ve saf olduğu bir dönemde annesini savaşta kaybeder ve kraliçe olmanın yükünü başarısız bir şekilde sırtlanır; kendisini tehdit altında bulunan ülkesinin politik karmaşası ve türlü mücadelenin ortasında bulur.
Oswald: Bebekken Elf Melvin tarafından bulunup yetiştirilmiş olan Oswald, savaş meydanlarında “Gölge Şovalye” ünvanıyla korku salan bir savaşçı. Lanetli kılıcı Belderiver’in de etkisiyle kana susamış ve acımasız biri olsa da bir çarpışmada karşısına çıkan ve ilk bakışta aşık olduğu Gwendlyn ona bir kalbi olduğunu hatırlatır.
Velvet: Yok edilmiş krallık Valentine’ın prensesi olan Velvet, ülkesini harap olmaya sürüklemiş olan deli kralın ölümden dönmesi ve tüm dünyayı kıyamete sürüklemesini engellemeyi kendine görev edinir. Gerçek babasının Odin olduğunun ortaya çıkmasıyla işler daha da karmaşık bir hal alır.
Oynanış açısından ele aldığımızda Odin Sphere Leifthrasir rol yapma mekanikleri ile klasik bir side scroller beat’em öğelerinin güzel bir harmanından oluşuyor. Elden geçirilmiş olan yeni oynanış mekanikleri firmanın diğer bir popüler oyunu olan Muramasa: The Demon Blade’i anımsattı – ve bu orijinal Odin Sphere’in biraz hantal bir dövüş sistemi olduğunu da hesaba katarsak hiç kötü bir şey değil. Savaşlar artık oldukça akıcı ve eğlenceli. Akıcı demişken, orjinal sürümde en çok şikayet edilen konulardan biri olan yavaşlama probleminden de eser kalmamış. Gerek kalabalık sahnelerde, gerekse özel efektlerin ekranın dört bir yanını sardığı boss savaşlarında oyunda hiç bir aksaklık olmuyor. Envanter ve yetenek ağacı daha anlaşılır şekilde baştan dizayn edilmiş. En önemli yeniliklerden biri ise tohum ekme sistemi için gelmiş. Oyuna yabancı olanlar için şöyle özetleyim: Odin Sphere’de bulduğunuz çeşitli tohumları toprağa ekerek yendiğiniz düşmanlardan çıkan phozonlar (hayat enerjisi) büyütüp meyvelerini toplayabiliyordunuz. Ancak şöyle bir kısıtlaması vardı, bu tohumları düşmanla savaşmadan önce ekmeniz gerekiyordu, ölen düşmandan çıkan phozonlar ise bu tohumlara gidiyordu. Leifthrasir’de ise artık istedimiz an düşmanlardan topladığımız phozonları yeniden açığa çıkartabilip istediğimiz yerde tohumlarımızı dikip meyvelerini toplayabiliyoruz. Yemek yeme eylemi bu oyun için çok önemli bir şey, zira yemek yiyerek bonus can ve yüksek miktarda tecrübe puanı kazanıyoruz. Tecrübeden ayrı olarka topladığımız phozonlar ile de yeteneklerimizi geliştirebiliyoruz. Yine bu yeniden yapıma özel olarak gelen simya özelliği ile artık bulduğunuz mandragoralar ile çeşitli büyüler de hazırlayabiliyorsunuz. Ve tabii değinmeden geçmek olmaz, oyuna bir sürü yeni mid-boss eklenmiş; bu sayede önceki oyuna aşina oyuncular için bile haritalarda keşif yapmak daha sürprizli bir hale gelmiş durumda. Görseller ise her zamanki gibi harika, bazı çizimler ve animasyonlar yenilenmiş durumda, Kamitani’nin el çizimi masalsı dünyası HD çözünürlük ile ruhumuza daha da derinden işliyor.
5 karakterin öyküsü oyundaki belli başlı mekanlarda geçiyor. Ancak her karakter ile oyuna ayrı bir şey ekleniyor ve sizi mümkün olduğunca aynı şeyi tekrar ediyor hissidenden uzaklaştırıyor. Örneğin ikinci karakter olan Cornelius’a geçtiğinizde haritalarda belirli platform öğeleri ön plana çıkıyor, düşebileceğiniz (ve sizi haritanın başka noktalarına taşıyan) yeni bölgeler keşfe açılıyor ve zıplama özelliğiniz ön plana çıkıyor. Ayrıca bazı bölgelerde özel büyüler kullanarak açabileceğiniz ekstra kısımlar da beliriyor, örneğin buzla lavları dondurarak, ya da dal ve yapraklarla kapanmış bir geçidi kasırga ile savurarak yeni bölgeleri erişime açabiliyorsunuz. Üçüncü karakter olan Mercedes ise yakın mesafe dövüş üzerine yeteneklere sahip ilk karakter ile alıştığınız oynanış mekaniklerini değiştirerek sizi uzak mesafeden ok ve yay ile oynamaya yöneltiyor. Karakterlerin sadece hikaye kapsamında değil, oynanış açısından da birbirinden ayrıştıklarını görmek çok keyifli bir deneyim.
Odin Sphere Leifthrasir genel olarak her yönüyle geliştirilmiş ve eleştirebileceğim pek bir yanı bulunmayan bir yeniden yapım olmuş. Hani çok zorlarsak belki herşeyi haritanın her köşesinde sizi bekleyen bir savaş olması bir süre sonra yorucu bir hale gelebiliyor, bunu bir eksi olarak gösterebiliriz. Ama zaten bu tür oyunlarda da amaç karakterimizi fütursuzca geliştirip güçlendirmek ve köşe bucak didik didik edip yetenek ve eşya toplamak olduğu için özellikle bu tür oyunları seven kitle için pek bir olumsuzluk teşkil etmeyecektir. Kişisel olarak beni üzen tek nokta oyunun cross buy olmaması oldu. Cross-save özelliği var, ancak iki platform için oyunu ayrı ayrı almanız gerekiyor. O nedenle oyunu edinmeden önce hangi platformda oynayacağınıza iyi karar verin.
