PaRappa the Rapper Remastered – İnceleme

Playstation markasının maskotlarından PaRappa geri döndü. 1997 yılında çıkan ünlü ritim oyunu PaRappa the Rapper, yüksek çözünürlüğe terfi etmiş görselleriyle artık kulaklarımızın pasını Playstation 4’ümüzde siliyor.

“Punch, Kick!”
Yaşadığımız şu yıllarda yetişkinliğe adım atmış oyuncu neslin nostalji damarları sayesinde, başta Sony olmak üzere pek çok oyun firması eski karakterlerini ve oyunlarını teker teker geri döndürmeye başladı. 90’ların sonuna damga vuran oyun ikonlarından PaRappa da 20. yılı şerefine bu dirilme dalgasından nasibini alıyor. Ülkemizde fazla olmasa da dünyada çok sevilen ritim oyunları için içerdiği bazı özellikleri sebebiyle yeni bir yol açmış olan oyun küçük bir isim değişikliği ile PaRappa the Rapper Remastered adı altında eğlenceli şarkılarıyla oturma odamıza geri dönüyor.

Klasikleri tekrar incelemek çok kolay bir iş değil. Hele ki bir zamanlar efsane olmuş fakat mevcut şartlarda o kadar da efsane olamayacak bir oyun elinizin altındayken… Öncelikle PaRappa’yı efsane yapan özelliklerden bahsedelim. Masaya Matsuura‘nın işitsel tasarımları ve Rodney Greenblat‘in görsel üslubunu birleştiren Nanaon-Sha isimli geliştirici stüdyo tarafından üretilen oyun, belki de ilk modern ritim oyunlarından birisi. Belki hatırlayan olur; bu stüdyo daha sonra Vib-Ribbon isminde daha da acayip bir müzik oyunu yapan stüdyonun ta kendisi.

Oyun boyunca PaRappa’yı sevdiği kız Sunny Funny‘nin kalbini kazanma yolunda yaşadığı maceralarında takip ederken, rap hocalarıyla giriştiği rap savaşlarından galip ayrılmaya çalışıyoruz.

Elleri Görelim!
Oyunun oynanabilir kısımları bu bahsettiğimiz rap savaşları sekanslarından oluşuyor. Önce şarkı başlıyor; hocamız ilk mısrayı söyledikten sonra sıra bize geliyor. Biz de hocamızı taklit ederek yukarıdaki şeritte çıkan tuşlara doğru ritimde basıyoruz. Bu tuşlar kare, üçgen, X, yuvarlak, L1 ve R1 olarak değişebiliyor. Bastığımız her tuş PaRappa’nın ağzında bir kelimeye dönüşüyor ve ortaya anlamlı (veya anlamsız) rap mısraları çıkıyor. Tuşları ve ritmi tutturdukça puanlarımızı katlıyoruz. Hata yaptığımızda sağ alttaki gösterge GOOD‘dan önce BAD‘e, ardından AWFUL‘a düşüyor ve rap savaşını kaybediyoruz. Fakat AWFUL’dayken bile ritmimizi düzeltip üst üste başarılı bir şekilde rap yapmaya devam edersek, göstergeyi GOOD’a kadar yükseltip günü kurtarabiliyoruz.

Sıramız geldiğinde o mısrayı doğru yaptıysak “scratch” sesi, bir şeyler yanlış gittiyse boing sesi alıyoruz. Aşağıdaki videoda başlarda başarılı giderken bir anda kötüleşip savaşı kaybettim. Bu örnekte olduğu gibi rap savaşının gidişatı hata yaptıkça değişiyor. Bu şarkıdaki hocamız tavuk Cheap Cheap, televizyondan çıkıp başımıza dikiliyor ve sinirden kıpkırmızı kesiliyor.

Oyunun bu özelliği şarkıları birden fazla kez oynama isteği uyandırıyor. Sağ altta yer alan göstergelerin en tepesindeki COOL rütbesine nasıl çıkılacağındansa birazdan bahsedeceğim.

Evdeki Ses, Evdeki Ses
PaRappa’nın dünyası çok acayip. Bu dünyanın sakinleri, cumartesi sabahı çizgi filmleri gibi rengarenk bir üslupta, birbirinden farklı tiplerden oluşuyor. Rap yapan genç köpek PaRappa, yavuklusu çiçek kız Sunny Funny, arkadaşları mavi kedi Katy Kat; rap hocaları soğan kafalı Chop Chop Master Onion, kertenkele Prince Fleaswallow ve daha birbirinden uçuk tip, oyunun dünyasında yaşamlarını sürdürüyor. Karton üzerine çizilip kesilmiş gibi duran bu tiplemeler, hikayede PaRappa’nın Sunny Funny’yi tavlamasına yardım ediyor.

Oyunun kendisi, yani rap savaşlarının grafikleri yüksek çözünürlükte yeniden yaratılmış ve oldukça net gözüküyor. SIE Japan ve epics tarafından yenilenen oyunda, orijinalindeki görsel taddan hiçbir şey kaybetmeden grafikleri pırıl pırıl edilmiş. Ses ve müzikler de oldukça kaliteli bir kayıtta veriliyor. Fakat hikayenin anlatıldığı 3D grafikli ara sahnelere dokunulmamış. Bu sahneler 1997 yılındaki oyun ara sahneleri standardında, devasa poligonlarla kendini belli ediyor.

PaRappa the Rapper Remastered, 1997’deki özgün sürümdeki içerikten daha fazla bir şey vaat etmiyor. Yani yine oyunu bitirmek 1-2 saatinizi alıyor. Eğer ara sahneleri izlemezseniz ve şarkılarda çok takılmazsanız oyunu 30 dakikada bitirmek bile mümkün. Çünkü oyunda topu topu 6 şarkı bulunuyor. Bu, günümüzde asla kabul edilemeyecek kısalıkta bir oyun yani. Fakat her şarkıyı tamamladığımızda Options menüsünde bu şarkıların farklı versiyonları açılıyor. Bu versiyonlara göz atabilir ve rap yeteneğimizi ustalaştırabiliriz. İşte burada işin içine yukarıda bahsettiğimiz COOL göstergesi giriyor. Bir kere hikaye modunda tamamladığımız her şarkıda artık şöyle bir özellik açılıyor: Eğer şarkının ritmini tam olarak tutturursak ve bu ritimde başka tuşlara da basarak yeteneğimizi hocamıza gösterirsek, hocamız sahneyi terk ediyor ve ortam bize kalıyor. Bu esnada bölümün gidişatı değişiyor ve doğaçlama yapmaya başlıyoruz. Ritmi bozmadan tüm o 6 tuşla yepyeni (ve anlamsız) bir rap şarkısı oluşturmak elimizde. Örnek:

“I Gotta Believe!”
Karşımızda, tüm kusurlarına rağmen zamanında olay olmuş bir klasik duruyor. Evet; oyun çok kısa, arayüzü rezalet, hikayesi felaket fakat… Eğlenceli. Şarkıları birbirinden güzel ve bir kez oyunu bitirdikten sonra açılan doğaçlama özelliği sizi çılgınca dans ettirmeyi garantileyecek derecede. Ritim oyunlarını seven ve nostalji yapmak isteyenler, oldukça uygun (ve olması gereken) bir fiyat etiketiyle bu oyuna sahip olabilir. Bu kategoriye girmeyen oyuncular içinse mesuliyet kabul etmiyorum.
Oyunu satın almak için tıklayın.