2019 senesinde 31 Ocak-3 Şubat arası yapılan (ya da siz bunu okurken yapılmış olan) GIST’e ilk senesinin ardından tekrar katılma şansı elde ettim. Ankara’dan kalktık, yola koyulduk. İçeriye girerken yaşadığımız küçük bir problemin ardından (Çok büyük bir şey değildi, hemen hallettik.) fuar alanına giriş yaptık.
Türkiye’de oyun fuarlarının gidişatı ve durumu belli. Herkes ister Gamescom gibi bir şey olsun ülkede ama kendi imkanlarımızla da küçük ölçekli güzel bir şey ortaya çıkarmak çok mu zor? Sanırım öyle ki GIST maalesef olduğundan geriye gitmiş gibi duruyor.
Geçmişte bu fuarlara ilk katıldığım zamanlar çok daha katı eleştiriler yapıyordum. Artık olay hüzünlü bir hal almış durumda benim için. Her sene ileriye gidememenin burgunluğu var sanırım. Fuara girişte zaten beni kara bulutlar bir sardı. Avrasya Gösteri Merkezi’nde kaynaklı bu durum sanırım çünkü alan çok kasvetli hissettiriyor kendini.
Çantaları basın odasına bıraktık, başladık gezmeye. Ben fuarlarda ilk önce hızlı bir tur atıyorum ne var ne yok görmek için, daha sonrasında detaya iniyorum. İlk tur 5 dakika sürmedi herhalde. Gözüme PlayStation standı çarptı ilk başta tabii ki, güzel bir alan kurmuşlar. PlayStation konsollarını tarih sırasıyla sergilemişler hoşuma gitti. İki tur Gran Turismo’da döneyim dedim ama sırada beklerken konsol çöktü, vazgeçtim.
Sonrasında Nintendo Switch’in küçücük bir alanı vardı. Oraya bir bakındık. Nintendo’yu görmek hoş oldu. NeoTroy’a uğradım. Bağımsızlara her zamanki gibi en geniş zamanımı ayırmaya çalıştım. Ve fuar benim için 1 saat gibi bir sürede bitti.
Şimdi diyeceksiniz ki, daha bir sürü alan vardı gitseydin oralara. Ben oyun fuarında en başta yeni çıkacak oyunları ya da teknolojileri denemek istiyorum. İlk GIST’te mesela FarCry Primal’ı Mustafa Sefa ile deneme şansı elde etmiştik. VR daha yeni yeni çıkmıştı Oculus denemiştik. 2019’da ben hiç böyle bir deneyim yaşayamadım maalesef.
Yanlış anlaşılmasın, kimseyi suçlama gibi bir niyetim yok. Böyle bir olayı gerçekleştirebilmek de çok önemli, bunun da farkındayım. Ama darboğaz yapan her neyse de onu bulmaya çalışıyorum. Firmalar mı katılmaya isteksiz? Alan kirası mı pahalı? Fuarı yapmak çok mu prosedür gerektiriyor?
Sanırım ilk GIST’te yeşeren umutlarım yerini umutsuzluğa bıraktığı için depresif bir yazı yazmış bulundum. Amacım fuarı kötülemek ya da detaylı incelemek değildi zaten, duygularımı paylaşmak istedim. Ben her sene bir tuğla daha koyulmuştur, ilkinden çok daha iyidir diye hayal ederken bunu göremediğim için üzüldüm. Çünkü ilkinden çok memnun kalmıştım. İnşallah önümüzdeki senelerde bir şeyler iyiye gider.
6 yaşındaki kızım ile GIST fuarına gittim. Adamlar erine gerile tam ücret talep ettiler , hatta aldığım bilette 3-6 yaş arasına tam fiyatı uygulandığı açık görünüyor. Ben bir babayım, kızımdan kıymetli değil üç kuruş ,
ama bu oyun sektörünün ne kadar aç gözlü olduğunun bir ölçüsü. Yenilik mi bekliyorsunuz ? Çok beklersiniz . Oyuncuyu para yaratan makineler olarak gören , onları oyuncak yapmış bir sektörden öyle özgün fikir çıkmaz .
Boşuna yarın daha iyi olacak diye bekleme , bunu düzenleyen kafa çocuklara kıymet vermiyor ki , yarından beklentisi olsun.
Bende ta ankaradan gittim ve gittiğime bin pişman oldum, ankaradan istanbula bunun için mi geldim diye kendime kızdım, bir daha da asla gitmem