Korku oyunları, özellikle psikolojik ögeler taşıyanlar her daim benim için sürükleyici deneyimler olmuştur. İlk PlayStation’ın evlerimizi fethettiği dönemlerde özellikle Silent Hill bir video oyununun bizi ne derece korkutabileceği konusunda sınırları zorlamıştı. Sırrı ise jumpscare ya da mistik öğelerin yanısıra çok doğru seçilmiş, ana karakterle kolaylıkla bağdaştırılabilen psikolojik elementlerdi.
Yepyeni deneyimlere açık, taze bir teknoloji olan PlayStation VR’a duyurulan Here They Lie’ı keşfetmem ile büyük bir heyecan yaşamıştım. Evet Resident Evil 7 gibi bir şaheseri de deneyim etme şansı buldum, ancak serinin hayranlarının da bileceği üzere R.E. oyunları korkuyu bilimkurgu elementler üzerine şekillendirmekte. Here They Lie ise daha fragmanı ile çok daha sıradışı, bir miktar da PlayStation 3 ile tarihe karışmış olan Silent Hill serisini andıran yapısıyla ilgimi çekmeyi başarmıştı.
Oyunu oynmaya başladıktan sonra bir konuda hislerimde yanılmadığımı anladım: Gerçekten de sürreal bir atmosfer yakalamayı başarmışlar ve bu unsur Here They Lie’ın en vurucu yanlarından biri. Sade tutulmuş renk paleti ile özgün bir görsel yapıya sahip olan oyun melankolik bir girişin ardından bilinçaltınızla oynayan bir yapıya bürünmeyi başarıyor, bir süre başınıza ne geleceğini kestiremeden merak içinde ilerliyorsunuz. Özellikle başları adeta bir rüya tadında olan oyunda Dana adlı sarılar içindeki çikolata tenli hanımın anıları peşinden sürükleniyorsunuz. Kendisi bu kasvetli dünyada içinizi ısıtan tek şey. Tabii Silent Hill 2 oynamış olanlar tahmin edecektir, bir korku oyununda özlem duyulan birinin ardından kasvetli bir şehre adım atıyorsanız mutlaka ama mutlaka başınıza fena şeyler gelecektir. Here They Lie da buna istisna olmuyor. Gizemli ve sıradışı yolculuğunuz kısa bir süre içinde rahatsız edici olaylarla örülmeye başlanıyor. İşte bu noktada ise oyunun kırılma noktası yaşanıyor. Here They Lie korkutmaktan ziyade rahatsız etmeyi misyon edinmiş bir oyun. Yakın dönem incelemesini yapmış olduğumuz Resident Evil 7 bir yarısında bizi korkutmayı başarırken bir yarısında da gerçekten rahatsızlık ve tiksinti ile tüylerimizi diken diken eden olaylar yaşatabiliyordu ve bunu güzel bir denge içinde icra ediyordu: Oyuncu tam birine alışmışken diğerine maruz bırakarak. Here They Lie’ın da bu şekilde bir uyum içermesini bekledim, ancak belki de hata bendeydi; çok şey beklemiştim…
…Ancak…
Here They Lie’ın oyuncular için bazı ilginç sürprizleri de yok değil. Hikaye anlatımı seçimlerinizle şekilleniyor ve oyunun sizi sürüklediği seçimler zaman zaman ahlaki değerlerinizi sorgulatacak cinsten. Yaptığınız seçimlere göre kesinlikle diğer opsiyonun sizi nereye taşıyacağını merak edeceğiniz için bu durum oyunun tekrar oynanma değerini oldukça yükseltmiş.
Bu arada çoğu serbest gezinebildiğiniz VR oyununda olduğu gibi Here They Lie’da da kamera dönüşleri otomatik olarak sert açılarla yapılacak şekilde ayarlanmış. Malum yeni bir teknoloji ve ona alışmaya çalışan körpe bünyeler motion-sickness denen vakayı yaşamasınlar diye… Eğer PS VR ile yeterince haşır neşir olduysanız ayarlardan daha yumuşak kamera geçişleri ayarlayabilir ve daha akıcı bir görsel deneyim yaşayabilirsiniz.
Here They Lie’ın yetişkinlere içerik temelar içermesi ve özellikle eski Silent Hill oyunlarındaki psikolojik korku elementleri ile bezenmiş atmosferi özlemiş, koyu korku oyunu hayranlarına hitap eden bir yapım olması gibi faktörleri göz önüne alırsak, herkese uygun bir yapım değil. Korku oyunlarıyla aranızda özel bir bağ varsa kaçınılmaz olarak bir gün mutlaka yollarınız kesişecek, zira PS VR için pek fazla bu türde oyun yok. Dijital sürümü 59 lira oyun aynı zamanda PS VR için temin edebileceğiniz en uygun fiyatlı yapımlardan biri.
